Mujudaken Pamratobat Sejati - Markus 1:4
Pratelaning pamratobat
wonten ing buku PPA GKJ edisi 2005 kaca 24 kasebat wonten kalih perangan; inggih punika: (1). Pamratobat dasar; lan (2). Pamratobat padintenan. Pamratobat dasar kelampahanipun namung sepisan; inggih punika nalika tiyang ingkang dereng pitados purun nampi lan pitados dhateng Gusti Yesus. Dene pamratobat padintenan kelampahan
nalika tiyang ingkang sampun pitados awit saking karingkihanipun
dhumawah ing dosa lajeng mratobat. Pamratobat padintenan
tansah dipun lampahi dening saben tiyang pitados ing sauruting
gesangipun.
Waosan Injil ing dinten punika nyariyosaken bab timbalan pamratobat ingkang katindakaken
dening nabi Yokanan Pambaptis. Timbalan pamratobat punika perlu dipun lampahi awit umat
ngrumaosi karingkihanipun pramila saged kemawon dhumawah ing dosa. Kita sadaya minangka
kagunganipun Gusti Allah, prelu mujudaken pamratobat ingkang sejati. Pamratobat sejati punika
kawujudaken kanthi
saged ngawonaken
panguwaos-panguwaos
ing satengahing “ara-ara
samun” (ay 3). Panguwaos-panguwaos ing satengahing pasamunan punika nggambaraken kawontenaning manahipun manungsa ingkang benter lan “suwung.”
Wonten kalamangsanipun gesanging manungsa punika ugi benter lan suwung. Manahipun
benter awit tembung-tembungipun tiyang sanes boten mranani ing panggalih. Mekaten ugi nalika
nyanggi momotan ingkang awrat pikiranipun nglangut, mila dados suwung
lan
peteng. Punika ndadosaken manungsa saged klentu anggenipun milih
margi; sanes margi ingkang lenceng nanging margi ingkang cengkah kaliyan karsanipun Gusti Allah. Pramila sumangga sesarengan tansah mujudaken pamratobat sejati kanthi manah ingkang adhem sarta kanthi pikiran ingkang kebak dening pangandikanipun Gusti Allah. Kanthi tumindak mekaten kita sampun nyawisaken
margining Pangeran (ay. 3).
Sabda Winedar, 6 Desember 2020
